ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

LALLE LARSSON - Nightscapes (2012)

Verrassende jazz-rock ...

... horen we op het nieuwe album van de toetsenist van o.a. Agents of Mercy en Karmakanic, Lalle Larsson, het derde deel van de Weaveworld Trilogie. Ik meende te weten dat dit een rustig ambientalbum zou zijn, de hoes geeft ook die indruk, maar niets is minder waar. Er is sprake van soms stevige jazz-rock van een zeer hoog niveau met referenties aan Soft Machine, Allan Holdsworth en Brand X.
Ik ken Larsson niet goed als muzikant maar op 'Nightscapes' laat hij horen een virtuoos bespeler van de keyboards te zijn en bovenal een veelzijdig en goed componist. Veelzijdig omdat hij op een natuurlijke wijze verschillende stijlen in elkaar over laat lopen. Zo horen we dus jazz-rock, jazz, wat prog- en symfoaccenten en zeker ook klassieke invloed.
Van deze klassieke invloed is veel terug te vinden in het prachtige en ontroerende 'Nocturne', getooid met een wonderschoon pianothema waar Satie van wakker zou kunnen worden. En de jazzakkoorden zingen rond in het al even mooie 'Rainbow's Gold'. Maar Larsson trekt ook van leer in het stevige 'Insomnia' en in 'Zero Hour' met wervelende solo's op de toetsen en zeker ook van de op Holdsworth gelijkende Nederlandse gitarist Richard Hallebeek. Alles komt samen in de 25 minuten van 'Nightscapes Suite'.
Lalle Larsson heeft een topalbum afgeleverd. Vaak raken dit soort albums een beetje tussen de wielen in de veelheid aan releases. Ik hoop dat deze review een bescheiden bijdrage levert aan het voorkomen daarvan. Harry de Vries (wat een week 40)