ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

NUCLEUS TORN - Andromeda Waiting (2010)

Sacrale muziek ...

... uit Zwitserland. Ik lees op dit moment vakmatig een boek over het begrip 'tijd'. Daarin wordt een onderscheid gemaakt tussen de mechanische kloktijd en de tijd als duur. Met dat laatste wordt bedoeld de innerlijke tijd, een soort flow waarin de mens in deze hectische, snelle maatschappij tot rust kan komen en zijn creativiteit (her)vindt.
Het album 'Andromeda Waiting' van Nucleus Torn is voor mij een illustratie van de tijd als duur. Bijna verstilde muziek, in de sfeer van Sigur Ros maar in zijn uitwerking toch anders vooral door het gebruik van klassieke stijlementen, folkinvloeden en aspecten uit de religieuze muziek waardoor het album een sacrale, bijna devote uitstraling krijgt. De ijle zang van Maria d'Alessandro past daar uitstekend bij. De stem van Patrick Schaad ook, al vind ik die toch wat minder sterk, onvast zelfs op een aantal momenten.
De titels van de tracks staan niet vermeld op de zoals altijd bij deze band afwijkende, rechthoekige hoes maar zullen verborgen zitten in de teksten die doorlopen, ook al als een soort 'flow' waarin ook de muziek mij brengt. Nuclues Torn heeft de tijd als duur proberen te verbeelden. Gezien de rust die het mij geeft is dat uitstekend gelukt. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 15)