Wat een week ... CD
DUNCAN MACKAY - Chimera (1974/2009)
Geest uit het verleden ...
... die door een remaster terecht als muzikant weer uit de vergetelheid wordt gehaald. De Zuid-Afrikaanse toetsenist Duncan Mackay speelde met Kate Bush, Alan Parsons Project, Budgie, Camel en op het miljoenen- succes 'Bloody Tourists' van 10CC en was een gewild studiomuzikant. Daarna richtte hij zich vooral, tot op de dag van vandaag, op het maken van filmmuziek, muziek voor documentaires en voor games. In 1974 maakte hij tussendoor ook het solo-album 'Chimera'.
Mackay had even groot kunnen zijn als Keith Emerson, Rick Wakeman of Eddie Jobson, ware het niet dat hij nooit in grote bands speelde. Zijn spel doet er in ieder geval niet voor onder. Mackay was een keyboard- wizard die de meest vreemde geluiden uit zijn toetsen haalde en het hele analoge arsenaal in bezit had. En dat is in mijn ogen de waarde van deze heruitgave. Het is niet alleen een goed werkstuk maar het is historisch gezien ook aardig te horen wat er toen technisch al mogelijk was, mits bespeeld door een creatieveling.
Het album doet mij nog het meest denken aan Refugee en de uitspattin- gen van Patrick Moraz. Compositorisch zijn de drie originele tracks van gemiddeld dertien minuten plus een bonustrack goed maar niet bijzonder. De waarde van het album zit vooral in het virtuoze en briljante spel van Mackay. De in een mooie hoes gestoken heruitgave van 'Chimera' zou iedere progressieve toetsenfanaat dan ook in huis moeten halen. Ik heb hem lekker al! Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 6)