ProgLog AFTERglow

Random Touch -
Reverberating Apparatus (2010)

Label: Roadnoise Productions
Bandsite: www.randomtouch.com
Running Time: 52:36
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score: (uit max. 5 JoJo's)

Ik zal nooit vergeten dat ik zo'n jaar of 35 terug met een aantal vrienden in onze stamkroeg moest luisteren naar een free-jazz band en dat we, vanwege het ogenschijnlijke gebrek aan samenhang, tijdens het optreden demonstratief onze bromfietshelm opzetten. Het was tijdens de hoogtijda- gen van onze favoriete symfo en prog en we stonden toen nog niet zo open voor jazz en zeker niet voor free-jazz. Dat is inmiddels wel veranderd. Toch moest ik bij beluistering van 'Reverberating Apparatus' van de Amerikaanse band Random Touch aan deze anekdote denken. Want het is geen gemakkelijke kost wat hier wordt gepresenteerd.
Random Touch is een trio dat actief is aan de randen van de jazz, daar waar de jazz via het experiment de afslag neemt richting free-jazz. Hun vorige ook hier besproken album, 'A Way from the Heard' is daarvan een voorbeeld. Op het voorliggende album gaat men nog verder en proberen de bandleden uit hun instrumenten de meeste vreemde geluiden, noises, gekraak, vervormde stemmen en af en toe iets wat op een normaal akkoord lijkt te toveren. Dat is op zichzelf knap want het is uitermate creatief en 'out of the box'.
Wat dan wel noodzakelijk is dat de chaos ogenschijnlijk is en dat door toeval of door een bewuste volgorde van geluiden synergie ontstaat tussen al die 'noises', resulterend in structuur en een beetje melodie. En daar blijft het toch hangen. Het lukt mij maar niet die rode draad per track te vinden. Af en toe gaat het de goede kant op zoals in 'Apparitions of Revelry' en in 'Re-membering' maar doorgaans is die draad lastig te vinden.
Juist omdat het afwijkend is heb ik het album wel degelijk alle kans gege- ven. Het ligt namelijk als promo al een maand of drie op onze burelen en is regelmatig beluisterd. Het is ook niet zo dat ik, zoals toen, mijn bromfiets- helm zou opzetten als ik de band zou zien. Ik probeer de muziek toe te laten maar het smelt maar niet samen tot, al was het maar de aanzet daartoe, een geheel. Het is net als het vorige album 'not my cup of tea' en is het dan rechtvaardig een waardering toe te kennen? Jawel, een recensie bevat nu eenmaal een waardering. Maar zet er als lezer wel een klein vraagtekentje bij. Harry 'JoJo' de Vries (02-2011)

Bezetting:
Christopher Brown - drums, vocals
Scott Hammill - guitars
James Day - keyboards

Discografie:
Unautomate (1999)
Places We Go (2002)
Hammering on Moonlight (2002)
A Parade of Dusty Hobos (2003)
The You Tomorrow (2004)
The Elegance of Falling (2005)
Alchemy (2007)
A True Conductor Wears a Man (2007)
A Box and a Word (2008)
Duologue (2008)
Turbulent Flesh (2009
A Way from the Heard (2009)
Reverberating Apparatus (2010)