Wat een week ... CD

BARCLAY JAMES HARVEST - Once Again (1971)

Er is nog weinig aandacht gegeven …

... op ProgLog AFTERglow aan Barclay James Harvest. De Britse band moest het tot nu toe doen met slechts een vermelding in JoJo’s ‘Progtop 40 Aller Tijden’. Maar krijgt dan weer wel een stevige twaalfde plek met het album ‘Once Again.’
Ik moet eerlijk toegeven dat ik, op de single ‘Titles’ na, de muziek van BJH nooit serieuze aandacht gegeven heb. Onlangs kreeg ik echter de eerste twee albums in bezit, dus de schade kon ingehaald worden. Het debuut doet me qua sfeer en spel erg denken aan Moody Blues en het kent een strijkersbegeleiding die vergelijkbaar is met die van de eersteling van Genesis. Opvolger ‘Once Again’ is echter andere koek. Het blijft melo- dieuze pop met een symfonisch sausje (mellotron en thema-uitwerking), maar het zijn vooral de orkestraties die een enorme ontwikkeling hebben doorgemaakt. Die in ‘Mockingbird’ is zelfs geweldig en geeft het ‘gewone’ popliedje een dramatische diepgang.
En dan duikt de naam op van Robert John Godfrey als 'conductor/musi- cal director'. Dezelfde Godfrey die jaren later The Enid zou formeren en recent deze symfogroep pur sang nieuw leven heeft ingeblazen (zie WeekCD 2010-31). In iOPages nr. 96 is Godfrey aan het woord over zijn bemoeienis bij BJH en dat hierachter veel oud zeer schuilt wordt snel duidelijk. De wegen van de ingehuurde, klassiek geschoolde toetsenist en de band hebben zich na ‘Once Again’ gescheiden, waarna BJH zijn commerciële hoogtepunten enkele jaren later beleefde, en weer later als eerste Westerse popgroep een openluchtoptreden mocht verzorgen in de toenmalige DDR.
De vaste kern is nog altijd actief en schijnt vooral in Duitsland nog behoorlijk populair te zijn. In Nederland blijft het behelpen…
Peter Swart (wat een week 44)