ProgLog AFTERglow

Il Tempio delle Clessidre (2010)

Label: Black Widow Records
Bandsite: www.myspace.com/iltempiodelleclessidre
Duur: 57:05
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)

Zo af toe overkomt je dat. Je zet een nieuwe CD op van een onbekende band en denkt bij de eerste akkoorden "zo, dat klinkt goed'. Dat overkwam mij ook bij dit titelloze album van de nieuwe Italiaanse band 'Il Tempio delle Clessidre'. Een prachtplaat!
Zoals gezegd een nieuwe loot aan de rijke Italiaanse progressieve boom, zoals te doen gebruikelijk bij veel Italiaanse bands getooid met een lange bandnaam die terugslaat op een deel van de opera 'Zarathrusta' die ooit door Museo Rosenbach is uitgevoerd. Het vijftal staat onder leiding van de grondleggers Stefano 'Luppo' Galifi, de prima zanger van Museo Rosen- bach, en de virtuoze en creatieve toetseniste (mellotrons!) Elisa Montaldo die ook veel composities voor haar rekening neemt.
Il Tempio delle Clessidre zoekt haar referenties in de prog en symfo uit de jaren '70 (King Crimson, Genesis, Gentle Giant, PFM) en '80 (vooral IQ) maar klinkt eigentijds door de verwerking van metal en doom-metal en vooral door de uitstekende, volle en warme produktie.
Beluistering van het album neemt je mee door het gehele spectrum aan menselijke emoties en zoals de promo fact-sheet vermeldt "In this album there are light and darkness, joyful and doomy moments, fast and slow parts" die ieder de bijpassende emotie goed verbeelden. Er gebeurt dan ook veel. Concentratieverlies treedt niet op, er komt steeds weer een verrassende overgang en de uitgebreide instrumentatie draagt niet in de laatste plaats aan de variatie bij.
De strakke opener 'Verso l'alba' trof bij mij dus direct de juiste snaar, het vervolg 'Insolita parte di me' is symfo van de bovenste plank en bevat een heerlijke Moog-solo, het prachtige, ingetogen en met een schitterend pianothema gelardeerde 'La Stagea gascosta' leidt tot het onmisbare 'kip- penvelmoment' en 'Faldistorum' doet dat ook, onder andere door de heerlijke, aan het vroege PFM herinnerende, mellotronstrepen die Montaldo weet neer te zetten. Het uitlichten van deze vier tracks doet echter onrecht aan de andere zes composities want die zijn zeker zo sterk.
Goed passend bij de muziek is de met een schuine blik op het symfoverleden getekende hoes, waarin je zelfs na enige tijd steeds weer nieuwe dingen ontdekt, waarin allerlei metafysiche betekenissen zijn verwerkt, wellicht wat hoogdravend en niet altijd duidelijk maar mooi om te zien. In die zin is dit werkstuk geheel af: van sterke composities tot aan- trekkelijke hoes, van technisch kunnen tot kwalitatieve produktie, van de ene emotie tot de andere emotie. Il Tempio delle Clessidre gooit hoge ogen in 2010 en hopelijk ook daarna!

Bezetting:
Stefano 'Lupo' Galifi - vocals
Elisa Montaldo - keyboards, vocals
Fabio Gremo - bass
Giulio Canepa - guitar
Paolo Tixi - drums

Discografie:
Il Tempio delle Greggidre (2010)