Wat een week ... CD

SOFT MACHINE - Land of Cockayne (1981/2010)

De zwanenzang van ...

... een band die van eminent belang is geweest vanuit zijn eerste generatie voor de ontwikkeling van de psychedelische rock en vanuit zijn volgende generaties voor de ontwikkeling van de jazz-rock. 'Zwanenzang' want het is het laatste studioalbum dat Soft Machine onder deze naam uitgaf. Hier in een mooie remaster van Esoteric Recordings. Een onvermijdelijk en ook wel terecht einde.
'Onvermijdelijk' omdat duidelijk werd dat Karl Jenkins een andere muzi- kale kant op wilde en dat later in volle omvang deed met zijn miljoenen- project Adiemus. En 'terecht' omdat een deel van dit werkstuk bestaat uit gladde jazz-rock met een middle-of-the-road karakter zoals opener 'Over 'n' Above' o.a. duidelijk maakt. Goed maar glad waarin weinig plaats is voor Allan Holdsworth' erupties op gitaar en John Marshall's felle drumspel. Curieus is voorts de plaats van Jack Bruce in de bezetting hoewel hij jazz-verwante muziek prima aankan.
Het sterke en felle Soft Machine, zoals bekend van het fenomenale 'The Hazard Profile' van het album 'Bundles' horen we slechts in 'Panoramania', overgebleven uit de 'Rubber Riff' sessies, en in de live in de studio opge- nomen tracks 'Hot Biscuit Slim' en 'Sly Monkey'.
Eigenlijk was 'Land of Cockayne' een solo-project van Jenkins maar producer Thorne haalde hem over het onder de noemer 'Soft Machine' uit te brengen. Daar kun je vraagtekens bij zetten omdat het album grotendeels Soft Machine-vreemde muziek bevat. Als zwanenzang hoort het in een schitterende hoes gestoken 'Land of Cockayne' natuurlijk wel in de verzameling thuis.
Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 33)