ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

KAIPA – In the Wake of Evolution (2010)

Je zult maar in Zweden wonen …

… en progrockliefhebber zijn. De ene na de andere formatie steekt er de kop op en de diverse muzikanten vinden zich gemakkelijk in nieuwe sa- menwerkingsverbanden, elkaar stimulerend naar grote hoogten.
Kaipa is een oudgediende. Begonnen in de zeventiger jaren, destijds opge- richt door gitarist Roine Stolt (de onbetwiste leidsman van de Zweedse sym- foscene) en toetsenist Hans Lundin. Inmiddels draait alles om Lundin. Hij componeert de muziek, schrijft alle teksten, zoekt de geschikte musici uit en verzorgt bij Kaipa’s laatste album zelfs de gehele booklet-layout.
Kaipa past in het rijtje waarvan The Flower Kings en The Tangent ook deel uitmaken. Kwalitatief hoogstaand, compacte instrumentale passages vol wisselende tempi en maatsoorten, maar immer met een zekere lichte toon via een folk-achtig melodietje hier en een hoopvolle boodschap daar. Zo begint het titelnummer met wanhoop over de stand van het wereldmilieu en eindigt het met de mogelijkheid om vandaag te kiezen voor een nieuwe koers, in het belang van onze “children’s children”.
Op het instrumentale vlak is het genieten geblazen van gitarist Per Nilsson en het o zo kenmerkende vette synthgeluid van Lundin, dat klinkt als een vervormde gitaar. En als de heren gaan duelleren is het helemaal smullen.
Om toch ook wat te zeuren te hebben: de diversiteit binnen de langere nummers is soms zo groot dat je een thema uit track A moeiteloos zou kunnen inpassen in track B of C. Het maakt de nummers wat moeilijk uit elkaar te houden en de betekenis van de individuele song gaat hierdoor enigszins verloren. Maar … volgens mij is dit een typisch Zweeds trekje. Peter Swart (wat een week 24)