ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

NO-MAN - Flowermouth (1993)

De goegemeente in de progscene ...

... is het gezien de veelal lovende woorden niet met mij eens (so what!) maar ik vind no-man sinds 'Together We're Stranger' en het alom bejubel- de 'Schoolyard Ghosts' het verzadigingspunt voorbij en het punt van slaap- verwekkend geneuzel vervaarlijk genaderd. Waarschijnlijk is die goege- meente bij het beluisteren van deze albums ingedut waardoor het kritisch vermogen in een dichte roes verkeert. In ieder geval, het meesterwerk 'Re- turning Jesus' dat eraan vooraf ging was blijkbaar en helaas door de band niet meer te overtreffen.
De 'backcatalogue' bevat echter veel moois. 'Flowermouth' bijvoorbeeld, uit 1993. Niet alleen worden Steven Wilson en Tim Bowness daarop bijge- staan door grote namen als Mel Collins (sax), Robert Fripp (frippertronics, gitaar), Steve Jansen (percussie) en Lisa Gerrard (zang), maar men weet op dat album van voor tot achter de aandacht gespannen te houden.
Aftrap 'Angel Gets Caught in the Beauty Trap' is van een inspirerende schoonheid o.a. door de emotionele melodie en de sax van Collins. Zo ook 'Shell of a Fighter' en afsluiter 'Things Change'. En wat daartussen zit? Hoogwaardige progressieve muziek met een 'ambient touch', 'laid back' en toch met veel prikkels waardoor geeuwen zich hier niet voordoet.
Bowness en Wilson moeten niet terug naar hun basis gaan, stilstand is immers achteruitgang, maar moeten op zoek naar die prikkeling van zintui- gen; er moeten weer en meer momenten van opveren komen voor de luiste- raar. Dat kan men 'leren' van het oude werk. En de goegemeente? Slaap lekker door! Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 48 tot 52)