Wat een week ... CD

SWEET OKAY SUPERSISTER - Spiral Staircase ('74)

Unieke band met een ongeëvenaarde sound ...

... zo mag Supersister gerust worden omschreven. Zelfs bijna veertig jaar later is er geen substituut in de progrock te vinden voor deze Haagse band, die muzikale eigenheid koppelde aan humor. Het staat mij bij dat Frank Zappa begin jaren 70 Supersister als één van de weinige interessan- te Europese bands beschouwde.
Sweet Okay Supersister, de originele bandnaam voordat Supersister met het album 'Present from Nancy' debuteerde, laat ook op 'Spiral Staircase' de voor hen zo karakteristieke excentrieke muziek horen met, en dat was een lichte verschuiving, zo af en toe een space-invloed á la Gong. Van de bekende bezetting zijn Stips, Van Eck en Van Geest dan nog over, aange- vuld met fameuze studiomuzikanten uit die tijd zoals Louis Debij (drums), Jan Hollestelle (bas) en Bertus Borgers (sax).
Een heerlijk album, hoewel het allemaal net iets minder is dan de voor- gaande werkstukken, perfect geremasterd zoals inmiddels de gehele cata- logus, met o.a. het eigenwijze 'Retroschive' en mijn favorieten 'It Had to Be' en 'Nosy Parkers'. Jammer van die twee onzinnige, flauwe en Supersister-oneigen bonustracks, de A en B-kanten van een single die zij maakten samen met Los Alegres. Albumvervuiling noem ik zoiets.
En dan zijn er natuurlijk die rare hoge stemmetjes, zoals je die ook krijgt na inademing van lachgas, die de cryptische tekst 'Oemie Aaikie, Boem is Paaikie' uitspreken. Een vriend beweerde dat je deze tekst ter ontcijfering achterstevoren moest afdraaien. Het is ons nooit gelukt. Gelukkig maar, een beetje mystiek is nooit weg. Zeker is dat ik mij weer zeer vermaakt heb met deze heruitgave van Supersister. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 47)