ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

MEW - No More Stories ... (2009)

Een stel jonge honden uit Denemarken ...

... genaamd Mew komt met een uitstekend album dat misschien wel eens zou kunnen uitgroeien tot een meesterwerk. Ik heb de titel van het album maar wat ingekort want deze luidt 'No More Stories Are Told Today, I'm Sorry They Washed Away, No More Stories The World Is Grey, I'm Tired Let's Wash Away '. De langste titel ooit?
In iO Pages 89 vinden we een interview met zanger en componist Jonas Bjerre dat duidelijk maakt dat de mannen zijn opgegroeid met 'alternative music' van bijvoorbeeld The Pixies en Dinosour Jr. Van de traditionele pro- gressieve rock bands geen spoor, althans in hun 'opvoeding'. Toch vinden we op dit album sporen terug van World Party en van Yes, van de laatste met name in de samenzang, de hoge stemmen en de baspartijen die klin- ken als Chris Squire's Rickenbacker.
De muziek van Mew is complex, gelaagd, eigenwijs (zoals de hoes) en zit zeer vernuftig in elkaar. Iedere luisterbeurt levert weer nieuwe ervaringen op. Produktie en sound zijn geweldig en het technisch kunnen hoogstaand. En niet te vergeten: de composities neigen naar perfectie. Mijn persoonlij- ke favoriet is 'Silas The Magic Car' waar ik kippenvel van krijg en bij 'Intro- ducing Palace Players' val ik van verbazing van de stoel bij zoveel progres- sieve kwaliteit. Per saldo geldt dat voor alles.
Met de opstanding van bands als Mew lijkt de progressieve rock een nieuwe injectie te krijgen. Een welkome injectie. En daar hoef je niet eens de Mexicaanse Griep voor te hebben! Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 42)