ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

PETER GABRIEL - Passion (1989)

Witte Donderdag, Goede Vrijdag, Stille Zaterdag ...

... de dagen voor Pasen zijn niet direct besteed aan een atheïst. Wat niet betekent dat ik niet geïnteresseerd ben in de symbolen en rituelen van het christelijk geloof en in de mooie verhalen die het oplevert. Want zo zie ik de Bijbel: een mooie roman, ontsproten aan het menselijk brein, om hou- vast te bieden in moeilijke tijden. En roman die zeker een literatuurprijs zou hebben ontvangen.
Bovendien levert religie ook mooie muziek op. En als dan ook nog Peter Gabriel zich er mee bemoeit, door het maken van een soundtrack bij Mar- tin Scorcese's film, dan ben ik wel degelijk bereid mij erin te verdiepen. Al was het alleen maar om de controverse die film en muziek toendertijd los- maakte. Toch twijfelde ik eind jaren 80 even. Een werkstuk van Gabriel over Christus ... maar die twijfel was al snel weg. Als dat mij tegenstond dan kon ik een deel van mijn symfoverzameling wel wegbrengen. Het ob- ject van die muziek was immers vaak religieus getint.
Na beluistering was alle twijfel weg. Prachtige filmmuziek, ambient soms, beeldend, doordesemt met invloeden vanuit de 'world music' en ondanks de andere invalshoek toch altijd gezegend met die typische composito- rische en ritmische handtekening van Gabriel en gelardeerd met op locatie opgenomen geluiden van zingende woestijnstammen, murmelende vrouwen en schreeuwende krijgers.
Terwijl velen zich dezer dagen naar het godshuis spoeden om de Mattheus Passion van J.S. Bach te beluisteren, als een soort aflaat voor het schuldgevoel de kerk te weinig bezoeken of gewoon omdat men van Bach houdt, 'beperk' ik mij tot een andere 'Passion'. Die van de engel Gabriel. En verwonder mij steeds weer over het ultieme talent waarmee de man ons vanaf Genesis zegende. Amen. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 14)