Wat een week ... CD

MAESTOSO - Grim (2005)

Verrassend vreemd ...

... zou ik dit album van de band Maestoso - met ex-Barclay James Har- vest's Woolly Wolstenholme als aanvoerder - willen noemen. Als er 'File Under BJH' op de hoessticker staat, verwacht je het soort muziek dat BJH ook maakte: vaak, vooral in de beginperiode, compositorisch sterke werk- stukken met veel symfonische elementen; later saaie 'middle-of-the-road' muziek. Dat laatste is op 'Grim' gelukkig nergens te vinden.
Wat biedt Maestoso dan wel? Relatief rustige, vooruit, symfonische rock met onverwachte songstructuren, rare geluiden, een lichte Canterbury-toets en veel folkelementen. De folksfeer wordt ingegeven door de bezetting met o.a. mandoline, 'singing saw', 'bull fiddle' en veel akoestische gitaren ge- speeld in de typische en traditionele zettingen die de folk rijk is. En, wat een verademing, slechts zelden refererend aan BJH.
Het zijn de verrassingen die mij steeds weer op het verkeerde been zetten. Je denkt in een gebruikelijk rockritme en bijbehorend stadstempo terecht te zijn gekomen en dan ineens vertoef je door de lieflijke geluiden en traditionele instrumentatie op het platteland, aan de bosrand, daar waar de vogeltjes fluiten, de varen welig tiert en de paddestoel het mos door- spietst. Dat zijn zo'n beetje de uiterste locaties die de vijftien uitstekende tracks bereiken.
Woolly Wolstenholme heeft met Maestoso gekozen voor 'terug naar de basis'. Weg van de bombast, de sterrenstatus en de grote zalen hervond hij het plezier van muziek maken en vooral de vrijheid van componeren. Want gek genoeg componeerde hij bij BJH maar weinig. Dat waren toch maar een slordige twintig tracks van zijn hand, zo leert Wolstenholme's eigen website. Die vrijheid gaat hem in ieder geval goed af en hij leverde met 'Grim' een uitstekend en curieus album af dat in 2007 werd gevolgd door 'Caterwauling'. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 51)