Wat een week ... CD
ZOLDAR & CLARK - The Ghost of Way (1977)
Waarom kreeg England wel ...
... veel aandacht in de progressieve scene en werd hun album 'Garden Shed' een 'must have' voor de liefhebber? En waarom lukte dat Zoldar & Clark met 'The Ghost of Way' uit datzelfde jaar 1977 niet? Betere promotie door de platenmaatschappij? Vriendjespolitiek? Desinteresse in de media? Of leverde Zoldar & Clark simpelweg minder kwaliteit? Driewerf "nee" is het antwoord op die laatste vraag. Sterker nog, ik heb dit obscure album een week binnen en het scoort nu al ruimschoots hoger dan 'Garden Shed' van England, toch ook geen misselijk album.
Zoldar & Clark beweegt zich in hetzelfde domein als England en vindt inspiratie in de eerste vier albums van Yes, King Crimson, Gentle Giant en een sporadische Jethro Tull passage. De band bestaat uit zeven uitste- kende musici waarbij ik vooral de drummer en een van de zangers Jeff Cannata (later in progrockband Jasper Wrath) vind opvallen en waarbij toetsenist Michael Soldan op mellotron excelleert.
De composities zijn ijzersterk en in mijn oren vele malen avontuurlijker en minder voorspelbaar dan wat England laat horen en bovendien nauwelijks onderhevig aan de tand des tijds. Het briljante 'Somewhere Beyond the Sun' zou deze week voor het eerst uitgegeven kunnen zijn en doet kond van een Spock's Beard 'avant la lettre' maar dan een paar punten beter, al is dat laatste weer niet zo moeilijk ...
Gestoken in een bijzondere hoes waarbij vooral het art-work aan de bin- nenzijde wonderschoon is, is hier zondermeer sprake van een album dat een 'must have' behoort te zijn voor de symfo- en progliefhebber. Compli- menten aan Oxford Circus voor de heruitgave van dit uitstekende album dat nog nooit op CD verscheen. JoJo (wat een week 28)
MUSICAL IMPRESSION: klik op Zoldar & Clark