Matthew Parmenter - Horror Express (2008)
Label: Strung Out Records
Bandsite: http://www.strungoutrecords.com/
Duur: 60:26
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)
Matthew Parmenter, de grote man achter de illustere band Discipline. De band die al een jaar of tien geen studioalbums meer maakt maar sinds kort weer bij elkaar is en zelfs een optreden verzorgde op Nearfest 2008. Parmenter was in de tussentijd gelukkig wel actief. Hij scoorde bij mij al overtuigend met het uitstekende album 'Astray'. En nu dan de release van zijn met een verschrikkelijke titel en niet al te mooie hoes getooide 'Horror Express'. De zorg voor de lay-out is toch al niet zijn sterkste punt want zijn internetsite van zijn eigen label 'Strung Out Records' is ook een zooitje. Maar goed, het gaat natuurlijk om de muziek.
In aanvang maakt Parmenter het ons niet gemakkelijk. Bij eerste beluiste- ringen lijkt het alsof hij alle eigenheid die hij in de loop der jaren heeft opgebouwd in de prullenbak heeft gemikt en zich volledig laat leiden door Van der Graaf Generator en vooral Peter Hammill solo. De invloed van VDGG leidt er logischerwijze ook toe dat de nummers niet snel beklijven door hun complexiteit en gelaagdheid. Dat bevalt mij doorgaans echter wel, zo'n wirwar aan muzikale draden die maar langzaam uit de knoop raakt. Veel luistersessies zijn dan uiteraard wel nodig.
En dan blijkt gaandeweg toch de kwaliteit van Parmenter in het neerzetten van huiveringwekkende melodielijnen en intrigerende songstructuren en verschijnt langzamerhand ook het eigen gezicht. Zoals in de indrukwek- kende openingstrack en bijna tien minuten van 'In the Dark'. Mijn absolute favoriet. De rillingen lopen over de rug bij de inventieve opbouw, de aanzwel- lende en repeterende mellotrons, de 'creepy' tekst en het gedragen en bijna gedeclameerde refrein. Als ProgLog AFTERglow een eindejaarslijst met beste tracks zou maken dan zou 'In the Dark' bovenaan staan. 'O Cesa- re', 'Kaiju' en Snug Bottom Flute and Starveling' bewegen zich in hetzelfde donkere gebied en mogen er ook zijn qua spanningsopbouw.
'Escape into the Future' is een buitenbeentje en zou zo van Tubeway Army i.c. Gary Numan kunnen zijn. Afwijkend van de rest maar wel een lekker nummer door die lekker rommelende synths. De uitgeklede tracks 'Golden Child', 'Monsters From the ID' en 'All Done (Horror Express)' worden met name door de piano gedomineerd en zitten vernuftig in elkaar. Hier geldt het bezwaar dat Parmenter wel heel erg klinkt als het broertje van Peter Hammill solo.
Uitschieter vormt verder 'Polly New' waarin Parmenter tien minuten lang alle registers die hij bezit opentrekt, met weer van de prachtige synths en mellotrons en volle symfonische passages. Afsluiter 'The Cutting Room' zet weer zo'n 'creepy' sfeertje neer en is een waardige epiloog.
Ik hoor Parmenter toch het liefst wat op afstand van VDGG en Hammill bewegen zoals hij ook op het uitstekende 'Astray' uit 2004 deed. Daar was de invloed slechts gedoseerd aanwezig. Op 'Horror Express' is de dosering wat uit balans. Desalniettemin is deze nieuweling een veeldraaier geworden en staat zelfs al in mijn halfjaarlijst 2008. Dat zegt genoeg. Harry 'JoJo' de Vries (07-2008)
Bezetting:
Matthew Parmenter - all instruments
Discografie:
Astray (2004)
Horror Express (2008)