ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

UK - Danger Money (1979)

Een blues in 5/4-maat ...

... maar 'Ceasar's Palace Blues' is dan ook geen bluesnummer. Het is een stuk van John Wetton en Eddie Jobson, de overblijvers van de 'superband' UK, dat eerder een schitterend album had afgeleverd (zie WeekCD 2007-26). Bill Bruford en Allan Holdsworth hielden het na het debuut voor gezien, Terry Bozzio mocht Bill's plaats achter de drumkit innemen en in een formatie á la Emerson, Lake & Palmer trok men verder.
In het lange slotnummer 'Carrying No Cross' klinken de heren af en toe ook als ELP: een zingende bassist, wervelende orgel- en synthpartijen en dat alles ondersteund door creatief en krachtig drumspel in een gedreven stuk vol tempo- en sfeerwisselingen. Een fantastisch slot van een plaat die opent met een krachtig en gedragen symforockthema. Ik kan me de dag nog herinneren waarop ik er voor het eerst naar luisterde, samen met drummer Arend Niks (New Niks zie review) op zijn kamertje pogend de maatsoort te achterhalen, hetgeen hem sneller lukte dan mij.
'Danger Money' is een ijzersterk album. Steviger dan zijn voorganger, iets toegankelijker ook. Maar het zou de laatste studiopoging van de band blijken, waarna de leden weer verder trokken naar volgende superbands. Peter Swart (wat een week 25)