ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

EARTH & FIRE - Atlantis (1973)

Heimwee naar de zeventiger jaren ...

... bekruipt mij bij het luisteren naar Earth & Fire. Toen het nog mogelijk was dat een symfonisch popalbum als 'Atlantis' met gemak de zesde plek op de elpee-hitlijst kon bereiken en de single 'Maybe Tomorrow Maybe Tonight' pas op plaats drie van de Top-40 bleef steken. Vergelijk dat maar eens met nu: van het nieuwste album van Fish heeft mijn vaste cd-zaak tot nu toe slechts één exemplaar kunnen verkopen (ja ... aan mij).
Het lukte de gebroeders Chris en Gerard Koerts steeds weer om ingewik- kelde concepten te verpakken in kundige maar ook toegankelijke muziek, waarbij de aantrekkingskracht van Jerney Kaagman de rest deed.
Neem 'Atlantis', de opvolger van het eerdere succesvolle conceptwerk getiteld 'Song of the Marching Children' ( zie WeekCD 2007/12): een hele elpeekant opgebouwd rond het mythologische Atlantis, met op kant B de genoemde single en songs die moeiteloos aansluiten bij de 'epic'. De ope- ning daarvan is een mooi voorbeeld van de symfo uit die tijd: een sterk gitaarthema, gedragen door Mellotron en een strak ritmetandem. Als Jer- ney Kaagman begint te zingen komt de weemoed naar boven en herinner ik mij weer haar foto ... geplakt op de voorkant van mijn schoolagenda. Peter Swart (wat een week 18)