Wat een week ... CD

MATTHEW PARMENTER - Astray (2004)

Je kunt niet alles kopen ...

... dus de band Discipline, waar Matthew Parmenter een cruciale rol in speelt, zag ik zo af en toe in tijdschriften voorbijkomen maar tot aanschaf kwam het nooit. Totdat AFTERglow-medewerker Arjan Bom met een lo- vende review kwam van 'Unfolded Like Staircase' van deze band. En dan nu het solo-album van Parmenter. In mijn ogen een briljant werkstuk dat in eerste instantie op teveel gedachten lijkt te hinken maar dat na langduriger beluistering tot een prachtig geheel smeedt.
Parmenter heeft niet alleen een sterke stem die uiteenlopende stijlen aankan maar hij beheerst ook vele instrumenten en staat compositorisch zijn mannetje. In de intrigerende tien minuten van 'Now' bijvoorbeeld met een pakkende melodie, kippenvel gevende mellotronpassages, een door- dachte opbouw en een sfeer die mij doet denken aan de eerste albums van Kayak. Of in het in mijn oren door 'Abbey Road' van The Beatles geinspireerde 'Dirty Mind'. Hoogtepunt vormen de ruim twintig minuten van 'Modern Times', een track die veel draaibeurten vereiste maar daarna alle progressieve geheimen prijsgaf. 'Astray' is een uitermate sterk album dat de waardering van 'meesterwerk' benadert en dat ik veel eerder had moeten kopen. JoJo (wat een week 07)