ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

STEVE HACKETT - Darktown (1999)

"Possibly the longest sustained guitar ...

... in the history of modern recording," schrijft Steve Hackett in de toe- lichting op het symfonische 'Twice Around The Sun'. De slotnoot blijft inderdaad wel érg lang hangen, waardoor ik hem verdenk van het gebruik van een e-bow. Het nummer is één van de hoogtepunten van het album, dat een vrij donkere ondertoon kent. De hoesafbeelding toont graven op een verlaten kerkhof, de muziek is doorgaans dramatisch en in mineur, terwijl de wonderschone afsluiter 'In Memoriam' op geen enkele uitvaart zou misstaan. De melodie ervan zou in een eeuwige 'fade out' kunnen voortleven.
Op 'Darktown' begint Steve te experimenteren met zijn stem en met instrumentaties, welke lijn hij zal doorzetten op de albums 'To Watch The Storms' en 'Wild Orchids' (zie WeekCD 2007-13). Ook de op en top Engelse sfeer van de rustiger nummers passen prima bij die van genoemde opvolgers. De mellotron wordt veelvuldig gebruikt, hetgeen bijdraagt aan de melancholieke sfeer. De drums zijn zwaar en krachtig en blijken voort- gebracht te worden door een drummachine. Hier moet hard aan gewerkt zijn, want het klinkt prachtig. Altijd leuk om te lezen is Steve's commen- taar op de songs. Daarin krijgt gitaarbouwer Fernandes een compliment van de meester: "If there is a God of sustain, you are it!" Peter Swart (wat een week 04)