ProgLog AFTERglow

Balloon – Motivation (2007)

Label: Balloonmusic
Bandsite: www.balloonmusic.nl
Duur: 60:27
Reviewer: JoJo
Waardering: (uit max. 5 JoJo’s)

Er zijn opmerkelijk genoeg nog steeds hele volksstammen die menen dat de progressieve- en symfonische rock na de jaren zeventig een zachte, en in de ogen van sommigen een terechte, dood zijn gestorven. Geringe media-aandacht en Freudiaans wegkijken zijn daar denk ik de oorzaken van. Echter, niets is minder waar. Deze beide muziekstromingen hebben weliswaar een depressie gekend, welke stroming niet, maar zijn al weer jaren op de weg terug met niet te tellen ‘world wide releases’ en vele nieuwe bands. Toenemende aandacht van bladen als OOR die de prog en symfo reeds lang hadden verbannen, is daarvan het effect. Het lijkt dan ook logisch dat er ook in Nederland steeds weer nieuwe progbands opstaan. Dit keer de IJmondse band Balloon die, in eigen beheer, het album ‘Motivation’ heeft uitgebracht.
Balloon maakt, zoals zij zelf schrijven, “psychedelische, epische en dynamische songs” waarmee men de verbindende schakel wil aanbrengen, zegt men met enig understatement, tussen “Pink Floyd en Rammstein”. Hoewel de Floydinvloeden in mijn oren niet overdadig zijn, kun je wel stellen dat dit soort muziek waarschijnlijk niet gemaakt had kunnen worden zonder het voorbereidende werk van Floyd. Hetgeen bijvoorbeeld ook geldt voor Porcupine Tree en van die band hoor ik op ‘Motivation’ de meeste echo’s.
Het album opent stuwend, stevig en sterk met ‘All Yours’ waarbij de dreigende keys van Hans Baaij direct opvallen en de aanstekelijke uitroep ‘All Yours’ uitnodigt tot meeschreeuwen. Hitpotentie wellicht niet maar een ‘livecracker’ zeker. Opvolger ‘Foe?’, die negen minuten klokt, vind ik één van de sterkste albumtracks waarin de band psychedelische en spacey passages goed afwisselt met hardere elementen en de gitaar en de ritmesectie domineren. Ik associeer hier behoorlijk met Porcupine Tree en de geluiden die Baaij uit zijn keys haalt zouden door Richard Barbieri zeer worden gewaardeerd. Een klein kritiekpunt vormt de gitaarsolo van Jos Commandeur. Een spannende solo van een uitstekend gitarist maar het gitaargeluid lijkt enigszins los te staan van de ondersteuning, alsof de band een kamer verderop stond te spelen.
Na het relatief simpele maar mooie en rustige ‘Nowhere’ volgt ‘Dissolve Unseen’ dat meer rock bevat dan prog. Het spreekt mij minder aan omdat er weinig spanning en verrassing in zit. ‘Beat Me Up’ gaat vanuit progoptiek weer de goede kant op door zijn doordachte opbouw en variatie, al is de zang van Baaij soms wel erg breekbaar en dun. ‘Everything’ is zonder meer een lekker nummer waarin Balloon wederom laat horen te grossieren in onverwachte overgangen.
Het album sluit af met het zeventien minuten durende ‘It’s Still Today’ waar de akoestische gitaar de basis legt en dat, hoewel de tracklist dat niet aangeeft, in mijn oren bestaat uit diverse delen. Een dagdromerig en landerig begin à la Steve Wilson’s sideproject No-Man, goed voor de zomermaanden, evolueert via min of meer a capella samenzang naar een progmetal riff waaroverheen lustig op de keys geëxperimenteerd wordt. Via het gezongen thema en ambient intermezzi komt de band uit bij een naar een climax toewerkend laatste deel met roffelende drums van Van Horssen en opzwepend gitaarspel van Commandeur. Hoewel ik soms mijn concentratie dreig te verliezen, vormt de track een waardig en kwalitatief hoogwaardig einde.
‘Motivation’ is een uitstekend debuutalbum geworden. Wat mij betreft laat de band de rockachtige uitstapjes zoals in ‘Dissolve Unseen’ in de toekomst achterwege en concentreert zij zich op een verdere ontwikkeling van wat er in tracks als ‘All Yours’, ‘Foe?’ en ‘It’s Still Today’ aan progressiviteit wordt geboden. Balloon vormt echter nu al een aanwinst voor de vaderlandse progscene met haar compositorische potentie en muzikaal-technische kwaliteiten. AFTERglow blijft deze band dan ook zeker volgen en ik hoop dat ‘Motivation’ geen eenmalig proefballonnetje was ….
JoJo (05-2007)

Bezetting:
Hans Baaij - vocals, synths
Michiel van Horssen - drums
Jos Commandeur - guitar
Cyril Wijte - bass

Discografie:
Motivation (2007)