ProgLog AFTERglow

Sophya Baccini - Big Red Dragon (2013)

Label: Black Widow Records
Bandsite: http://www.sophyabaccini.com/2013/EN/
Running Time: 72:00
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score:
(out of 5 Jojo's)


Pffff ... het meermalen beluisteren van 'Big Red Dragon' van Sophya Baccini's Aradia viel mij niet gemakkelijk. En 'meermalen' is toch echt vereist om tot een rechtvaardige beoordeling te komen. In mijn dagelijkse praktijk werk ik met zgn. Kernkwadranten. Het voert te ver om dit hier uit te leggen maar het komt er o.a. op neer dat Kernkwaliteiten van mensen, van teams kunnen doorschieten. Dan wordt het teveel van goede en dan komt men in de Valkuil terecht. Dat is de diagnose die ik, en na meerdere luistersessies nog immer, moet stellen. Sophya Baccini en haar grotendeels vrouwelijke band zit in een pompeuze valkuil. Eerst wat achtergronden.
Sophya Baccini is een prima zangeres en toetsenist die eerder in 'Presence' speelde en als solo-artiest in 2009 'Aradia' uitbracht. Op 'Big Red Dragon' heeft zij het merendeel van de 13 tracks gecomponeerd die als onderwerp het leven en het werk van dichter William Blake hebben. De muziek kan worden omschreven als bombastische symfonische rock met verwijzingen naar opera, naar de Italiaanse progbands uit het verleden (o.a. PFM) en naar Rick Wakeman en ELP. Het op muziek gezette gedicht 'Jerusalem' van Blake, de afsluiter van dit album, kennen we immers ook al van dit illustere trio. Naast haar band wordt Baccini ondersteund door een keur aan gasten waarvan Christian Decamps (Ange) en Sonja Kristina (Curved Air) de bekendste zijn.
Waardoor wordt die eerdergenoemde valkuil veroorzaakt? Met name doordat het allemaal teveel is, teveel instrumentatie, teveel wendingen, te pompeus, iedere ruimte is opgevuld, nog een koortje, nog een solo en de volle produktie doet er nog een schepje bovenop. Als er 'teveel' is dan is er ook te weinig: te weinig rustpunten dus. Deze overdaad leidt er toe dat het een hele zit is en dat de aandacht vaak wordt afgeleid van de goede zang van Baccini en de soms prima composities.
Het meesterschap zit in de dosering. Ook in die zin zijn veel albums van bijvoorbeeld ELP, Yes en Rick Wakeman meesterwerken. Ook daar en toen een voorkeur voor bombastische passages maar altijd gedoseerd en afgewisseld met vele rustpunten. Die balans ontbreekt op 'Big Red Dragon' en dat is jammer want de zangkwaliteiten van Baccini sneeuwen daardoor onder. Als de 13 composities zouden worden uitgekleed denk ik dat er een heel aardig album over zou blijven dat zeker een 'JoJo' extra zou hebben ontvangen. Misschien iets voor een toekomstige remix van 'Big Red Dragon'? Harry 'JoJo' de Vries (03-2014)

Personnel:
Sophya Baccini - voice, background vocals, keyboards, piano, synth bass
Chicco Acetta - guitars
Francesca Colaps - drums
Stella Manfredi - violin, viola
Marilena Striano - piano on 'Beatrice'
with
Christian Decamps - lead vocals on 'Au Premier Matin di Jour'
Enrico Iglio - Hammond organ, mini moog, bells on 'The Number'
Pino Falgiano - keyboards solo on 'Cerberus'
Aurelio Fierro Jr. - vocals on 'Big Red Dragon'
Sonja Kristina - vocals on 'While He’s Sleeping'
Elisa Montaldo - harpsichord, celeste, Mellotron on 'Love of Hecate'
Steve Sylvester - vocals on 'The Number'
Roberto Tiranti - vocals on 'Just'
Irvin Vairetti and Lino Vairetti- vocals on 'La Porta dell’Inferno'

Discography:
Aradia (2009)
Big Red Dragon (2013)