Wat een week ... CD

MANNING - The Root, The Leaf & The Bone (2013)

Het spoor ... 

… van Guy Manning, verkort tot 'Manning', ging ik vijftien jaar terug volgen door Parallel or 90 Degrees, de band waar hij deel van uitmaakte. Sindsdien zijn de meeste albums van zijn hand, veertien in aantal, aangeschaft en dat heeft nog nooit tot een teleurstelling geleid. Ook nu niet met zijn nieuwste 'The Root, The Leaf & The Bone'.
Manning maakt progressieve rock met een folktouch, andersom kan ook, waarin door de woodwind arrangementen zelfs jazzinvloed is te horen en waarin de melodische lijn altijd goed verzorgd is. Door het veelvuldig gebruik van de dwarsfluit ligt een vergelijking met Jethro Tull voor de hand zoals in het prima 'The Huntsman & The Poacher'.
De vijf mannen en een vrouw trekken sterk van leer met het openende titelnummer en weten die spanning en dynamiek tot het einde van track 9 vol te houden. De stem van Guy Manning moet je liggen, het 'Peter Hammill-effect' zal ik maar zeggen: je houdt ervan of niet, de middenweg is er niet. Ik hou ervan en Manning heeft een sterk werk afgeleverd dat nog regelmatig de weg naar de speler zal vinden. Harry de Vries (wat een week 03)