Wat een week ... CD

PORCUPINE TREE - Octane Twisted (2012
)


Er is maar één reden ...


... om het livealbum 'Octane Twisted' als WeekCD op te voeren en dat is dat het, als we Steven Wilson moeten geloven, de laatste release van deze band is. Want de kwaliteit is voor Porcupine Tree-begrippen ver onder de maat.
Ten eerste bevat schijf 1 de uitvoering in Chicago in 2010 van het niet zo sterke studioalbum 'The Incident'. Dat zelfs na vele malen luisteren nooit een geheel werd, het live al helemaal niet is en nog fragmentarischer klinkt dan de studio-uitvoering. Bovendien klinkt de band ongeïnspireerd, hoewel dat ook door het doffe afstandelijke geluid kan komen, en wordt er matig gezongen door Wilson.
Schijf 2 bevat zeven livetracks die al meerdere malen zijn uitgebracht zoals 'Even Less', 'Dislocated Day', 'Stars Die' en 'Hate Song'. Dat weten we nu wel. Toegevoegde waarde hebben wel 'The Pills I'm Taking', 'Bonnie the Cat' en 'Arriving Somewhere But Not Here'.
Porcupine Tree is een belangrijke band in het proggenre, ging verder waar Floyd stopte en heeft in 25 jaar een uitgebreide catalogus met geweldige werkstukken afgeleverd. De glans is er echter, getuige 'Octane Twisted', wat van af. Het afscheid lijkt dan ook logisch te zijn. Harry de Vries (wat een week 04)