Wat een week ... CD

ECHOLYN  - Echolyn (2012)

'Herbronnen' ...


... dat moest ik als luisteraar - hoe klonk Echolyn ook alweer? - maar de leden van Echolyn waarschijnlijk ook want hun vorige, uitstekende album 'The End is Beautiful' dateert alweer uit 2005. De titel van de nieuwe loot is niet zo handig want het debuut (1991) van deze band uit het oosten van Pennsylvania heette ook al zo.
Het wachten heeft geloond want Weston, Kull, Ramsey, Hyatt en Buzby - nog steeds dezelfde bezetting - hebben een indrukwekkend werkstuk afgeleverd. Schijf 1 laat met vier tracks de wat meer traditionele Echolyn horen met invloeden van Gentle Giant en The Beatles en toont ook hun steviger kant zoals in de sterke opener 'Island' waarin veel gebeurt. Vooral de synths van Christopher Buzby nemen een prominenter plaats in. En er is deze keer ook ruimte voor strijkers en voor saxofoon. Het gedragen 'Locust to Bethlehem' steekt boven het maaiveld uit.

De tweede schijf vind ik briljant en daarmee nog beter dan deel 1. Ook hier vier tracks met veel afwisseling, mooie melodielijnen met allerlei aftakkingen, gelaagde instrumentatie, vakmanschap en plezier. Luister eens naar 'Past Gravity' met dat korte, repeterende en weldadige pianothemaatje of '(Speaking in) Lampblack' dat van begin tot eind intrigeert. 'The Cardinal and I' vormt de majestueuze afsluiting van een prachtig album.
Echolyn heeft een imponerende 'comeback' gemaakt met een werkstuk dat nu al met zekerheid bij de Top3-albums van dit jaar gaat eindigen.  Harry de Vries (wat een week 28)