Wat een week ... CD

SOAP & SKIN - Narrow (2012)

'Creepy music' ...

... het Engels verwoordt dat nu eenmaal beter dan het Nederlands. Dat is wat de Oostenrijke Anja Plaschg, alias Soap & Skin maakt. Luister naar 'Narrow' en naar het vorige en briljante album 'Lovetune for Vacuum' en bekijk haar website en alles wordt duidelijk.
Ik had in eerste instantie het beeld dat Plaschg zich er deze keer wel erg makkelijk van af had gemaakt met weliswaar acht tracks maar per saldo nog geen half uur muziek. Maar het blijkt een EP te zijn, hoewel dat nergens duidelijk wordt gemaakt. Met progressieve muziek van een singer/songwriter die geen singer/songwriter wil zijn en daarom (?) haar muziek lardeert met geluidsexperimenten, met een donkere produktie en met sombere teksten die 'airplay' moeten voorkomen.
Haar eerste album beviel mij beter. Dat was af, klaar. De composities op deze nieuweling zijn ook nu weer indrukwekkend zoals de emotionele opener 'Vater', 'Deathmental' (wat een lolbroek) en 'Cradlesong'. Toch mist er iets en dat is de rode draad die er op het debuut wel was, zowel muzikaal als tekstueel. Hoewel het ontbreken daarvan hoogstwaarschijnlijk is terug te voeren op de korte duur van een EP.
Het ontbreken van de grote lijn kan ook een indicatie zijn dat de jonge Plaschg veel van haar kruit al verschoten heeft op haar debuut en nu niet verder meer kan komen dan acht prima maar zeer korte songs. Dat gebeurt vaker. We wachten het volwaardige vervolgalbum af en vellen dan een definitief oordeel. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 08)