ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

JACULA - Pre Viam (2011)

Eind jaren 70 ...

... begin jaren 80 verbleef ik met enige regelmaat met een groep vrienden in Spanje. Op een van die reizen logeerden wij in centraal Spanje in een klooster dat mij deed denken aan het klooster in Umberto Eco's 'Naam van de Roos': gelegen op een berg, mooie binnentuin, donkere gangen met brandende kaarsen, een kamer die je gezien de huiveringwekkende sfeer snel op slot deed en op de achtergrond op gezette tijden ijl gezang van de monniken. Het is die sfeer die Jacula's 'Pre Viam' ook oproept.
Jacula is een project van multi-instrumentalist Antonio Bartocetti dat vier decennia lang stil lag. Bartocetti, ook al de drijvende kracht achter het Italiaanse Antonius Rex waar ProgLog AFTERglow al eerder aandacht aan besteedde. De man ziet er zelf al uit als een vampier die uit is op je bloed en dat geldt zeker ook voor zijn donkere, sombere, spirituele muziek. Toch is dit een relatief ingetogen album met acht tracks (inclusief een videotrack) waarvan er zeven sterk zijn, met een goede afwisseling tussen prachtig, akoestisch gitaarspel, toetsengedomineerde volle, soms symfonische passages en enge geluiden om de mystieke sfeer nog meer te benadrukken.
Minpunt is 'Possaction' dat het verhaal over vampiers en 'blacklady kisses' afsluit. Bijna zes minuten geschreeuw van iemand die gefolterd wordt, is teveel van het goede. Verder een prima album voor hen die van zwaarmoedige 'doomprog' houden. Harry ´JoJo´ de Vries (wat een week 42)