Mostly Autumn -
Go Well Diamond Heart (2010)
Label: Mostly Autumn Records
Bandsite: www.mostly-autumn.com/2/
Length: 50:00
Reviewer: Harry 'JoJo' de Vries
Score: (uit max. 5 JoJo's)
De eerste keer dat ik met Mostly Autumn in aanraking kwam was in 1998 bij het uitstekende debuutalbum 'For All We Shared'. Daarna zwakte mijn aandacht af omdat ik het meer van hetzelfde vond en de band in mijn oren nauwelijks een ontwikkeling doormaakte. En dit terwijl de rest van de progscene loftrompetten te kort kwam. Nu dan een hernieuwde kennisma- king via een promo van het nieuwste werk 'Go Well Diamond Heart'. De enkele uitvoering. Er is namelijk ook een dubbelaar in 'limited edition' verkrijgbaar.
Het zal breed bekend zijn dat het gezicht van de band, Heather Findlay, na vele jaren trouwe dienst vertrokken is en dat de vrouwelijke vocale 'touch' nu verdienstelijk wordt aangebracht door Olivia Sparnenn. En dat is niet de enige bezettingswisseling. Wat archivarisch onderzoek maakte duidelijk dat dat ook bijna niet meer bij te houden is. Misschien is het handiger om Mostly Autumn voortaan te zien als een project van oerlid Bryan Josh. Wel zo makkelijk.
Mostly Autumn heeft altijd bekend gestaan als een progressieve band met folky trekjes en vooral invloed van Pink Floyd; de gitaarpartijen van Josh refereren ook nu nog steeds aan Gilmour. Daaraan is op deze nieuweling weinig veranderd. Ik ben geen fanatieke volger van de band, dus helemaal zeker ben ik er niet van, maar wat anders is is het commerciëlere karakter van de composities. Aan de goede kant van de streep, het wordt gelukkig geen gladde 'middle-of-the-road', maar zeker toegankelijker, puntiger en sneller te doorgronden.
Een aantal composities springt er uit. Zoals opener 'For All We Shared' dat esoterisch begint met stemmen als engelen en een folkthema met die folkspecifieke fluit en 'penny whistles' en zich daarna ontwikkelt tot een prachtig melodieus nummer met sterk gitaarwerk van Josh. En 'Violet Skies' mag er ook zijn waar de melodie al even mooi is. De relatieve hard-rock van 'Deep in Borrowdale' en 'Something Better' staat als een huis. Ach en zo geldt dat voor de meeste tracks. Dramatisch slecht vind ik de afslui- tende ballad 'And When the War is Over ...' dat een zeikerig, veelvuldig repeterend thema kent en niet zou misstaan op de nieuwe Marco Borsato. Ik zie de aanstekers met de vlammetjes al bewegen in de zaal.
Al met al bekoort 'Go Well Diamond Heart' van Mostly Autumn mij wel en valt de hernieuwde kennismaking met de band mij mee. De band heeft een ontwikkeling doorgemaakt naar toegankelijker muziek. Niets op tegen maar het vervolgen van dit pad zou enig gevaar met zich mee kunnen brengen. Het stuitend slechte en afsluitende nummer is daar helaas een 'goed' voorbeeld van. Ik wacht het af. Harry 'JoJo' de Vries (12-2010)
Bezetting:
Bryan Josh - vocals, guitar, keyboards
Olivia Sparnenn - lead vocals, acoustic guitar, percussion
Iain Jennings - keyboards, percussion
Anne-Marie Helder - flute, keyboards, acoustic guitar, vocals
Liam Davison - guitar
Andy Smith - bass
Gavin Griffiths - drums
Discografie:
For All we Shared (1998)
The Spirit Of Autumn Past (1999)
The Last Bright Light (2001)
The Story So Far (2001)
Music Inspired By The Lord Of The Rings (2001)
Passengers (2003)
Storms Over Still Water (2005)
Heart Full Of Sky (2006)
Glass Shadows (2008)
Live 2009 - Part I (2009)
Live 2009 - Part II (2009)
Go Well Diamond Heart (2010)