ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

WYATT/ATZMON/STEPHEN - ... Ghosts Within (2010)

De stem als instrument ...

... daar koos Robert Wyatt noodgedwongen voor toen hij niet meer kon drummen. Een unieke stem, te herkennen uit duizenden. Breekbaar, onvast maar vol emotie, met een bijzondere timing en een bereik van 5 á 6 octaven. Nu eens geen solo-album van deze sympathieke man die al vier decennia altijd wel op een of andere wijze rondwaart in mijn leven.
Want Wyatt werkt op '... for the Ghosts Within' samen met de Israëlische blazer en componist Gilad Atzmon en violiste Ros Stephen, tevens aanvoerder van het Sigamos String Quartet dat ook op dit album mee- speelt. Dit leidt tot enigszins andere muziek dan we van Wyatt gewend zijn - zo zingt hij 'What a Wonderful World' - en het komt zelfs in de buurt van easy-jazz gelardeerd met door Stephen aangebrachte klassieke elementen. Maar de sfeer is vergelijkbaar met Wyatt's solo-albums en dan vooral door die karakteristieke stem.
Het is een prima, enigszins laid-back album geworden waarbij het gevoelige en met een prachtige tekst getooide 'Lullaby for Irena', volgens mij een ode aan 'de moeder', eruit schiet. Zo ook de geweldige protestsong en titeltrack waarin het door Atzmon en Wyatt's muze Alfreda Benge terecht wordt opgenomen voor de verdreven Palestijnen: "We once lived on this land for ever. In the scent of our lemon trees. We once drank from our rolling river. For our land you gave us only dust". Een bijzonder album van een al even bijzondere man. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 43)