Wat een week ... CD
KING CRIMSON – Discipline (1981)
Een vierkwartsmaat kan vreemd aanvoelen …
… in de gecompliceerde structuren van de Engelse band rond gitarist Robert Fripp, die in 1969 op een baanbrekende manier was gelanceerd met ‘In the Court of the Crimson King’ (zie WeekCD 2007-23). Tussen ‘The Court’ en ‘Discipline’ tellen we dertien jaar, heeft Fripp wisselende band- samenstellingen versleten en is de lyrische mellotronsound ingeruild voor een meer experimenteel en minder melodieus geluid.
‘Disciplne’ is het eerste album van een nieuw hoofdstuk, waarin Fripp wordt geflankeerd door oudgediende Bill Bruford op drums, Tony Levin op bas en Adrian Belew met gitaar en zang. Voorwaar geen kinderachtige club! Het leverde een ‘classic album’ op met muziek in diverse stijlen, van pittige rockriffs tot ambiente verten vol gitaarelektronica.
Kenmerkend zijn repeterende gitaarthema’s in niet-alledaagse maatsoor- ten, en net op het moment dat je denkt de structuur door te hebben worden er accenten verlegd, waardoor je weer opnieuw kunt beginnen met analyseren. Zo kan het gebeuren dat in het titelnummer iets lijkt te wringen en dan blijkt het opeens een gewone 4-kwarts te zijn. Het houdt de luisteraar alert en de fans geboeid, terwijl anderen afhaken want het wordt af en toe wel wat klinisch. Gelukkig is er echter ook een briljant traag nummer als ‘Matte Kudasai’, waarin een prachtige melodie de boventoon voert en de langzame gitaar je kippenvel bezorgt. Een welkom tegenwicht. Peter Swart (wat een week 39)