ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

THE FLAMING LIPS - Yoshimi Battles ... (2002)

Ooit een slechte plaat gemaakt? ...

... daar kan ik Wayne Coyne c.s. niet op betrappen in hun inmiddels toch omvangrijke catalogus. Ook 'Yoshimi Battles the Pink Robot', alweer acht jaar oud, is een werkstuk dat staat als een huis door z'n eigenzinnigheid, creativiteit, weirde teksten en niet te vergeten de onvermijdelijke en al even eigenzinnige hoes van George Salisbury.
Wayne Coyne is een fenomeen in de progressieve scene. Hij trekt zich van niemand wat aan, gaat met The Flaming Lips een eigen en eigenwijze weg en is wars van invloeden van bobo's van platenmaatschappijen. En, dat compliment moet gegeven worden, de multi-national Warner Bros laat dat ook toe en geeft Coyne die vrijheid. Hetgeen ook te maken zal hebben met de goede verkoopcijfers van de albums veroorzaakt door een select, trouw maar nog steeds uitdijend publiek.
The Flaming Lips: vreemd dat deze band zo lang in mijn verzameling heeft ontbroken. Ook 'Yoshimi' is immers een puur progressief werk - al zal Coyne uitslag krijgen bij een indeling in de progressieve rock - niet alleen door de instrumentatie maar ook door de op het eerste gezicht simpele maar op het tweede gezicht complexe songs. Waarin de invloed van de vroege Floyd en natuurlijk Syd Barrett rondwaart. Hun recente integrale cover van 'Darkside of the Moon' is daarvan ook een uiting. Dat kan ik ze als volleerd coverhater vergeven. Daar geeft hun kwalitatief hoogwaardige produktie van de afgelopen zeventien jaar immers alle reden toe. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 38)