ProgLog AFTERglow

The Flaming Lips - Dark Side o/t Moon (2010)

Label: Warner Bros
Bandsite: www.flaminglips.com
Duur: 41.04
Reviewer: Henk Vermeulen
Waardering: (uit max. 5 JoJo’s)

Toen eind 2009 Dark Side of the Moon door The Flaming Lips als hommage aan Pink Floyd werd uitgebracht, sprak de verstokte Floyd fan van heiligschennis of blasfemie. Waar halen de Lips de arrogantie vandaan om het succesvolste album van de meest originele psychedelische band aller tijden integraal te coveren?
Het is bovendien controversieel omdat het serieuze conceptalbum gecoverd wordt door een band die al drie decennia bekend staat als prettig gestoord. Dat is de ironie: waanzin vormt immers één van de thema’s van dit meesterwerk. Floyd speelde het klaar om de keerzijde van de succes- volle ontwikkeling van Homo Sapiens - hebzucht, haast en waanzin - op dramatische en huiveringwekkende wijze vorm te geven. Kippenvel was het gevolg. Dat is bij deze cover zeker niet het geval; die ademt een luchtiger sfeer uit en is daarmee complementair aan het origineel.
Zoals ‘waanzin’ vanuit twee perspectieven benaderd kan worden, vanuit een serieus kader (bijv. psychiatrisch of sociologisch) en vanuit een volks gezichtspunt (met uitdrukkingen "getikt", "klap van de molen" en "gek"), zo vormt de uitvoering van The Flaming Lips de ‘volkse’ variant van het serieuze, quasi-wetenschappelijke origineel.
Het album bestaat uit stukken waarin het origineel te herkennen is en uit stukken die alleen met fantasie de oorspronkelijke uitvoering onthullen. Zo begint opener ‘Speak to Me’ met de bekende heartbeats, motorgeronk en stem van de ‘lunatic’ (“I have been mad for fucking years”) om over te gaan in een monotoon gebonk met hallucinerende achtergrondgeluiden waarin aanvankelijk weinig bekends valt waar te nemen. Na enige tijd valt Wayne Coyne met zijn karakteristieke stem in op een wijze die dan wel weer duidelijk herkenbaar ‘DOTM’ is. Het slot van ‘Breathe’ is zeer verras- send want het geluid is duidelijk geinspireerd door ‘A Saucerful of Secrets'. Dat The Flaming Lips eerst en vooral zijn beinvloed door de meest originele band aller tijden wordt hiermee bevestigd.
De humoristische kant van de Lips komt naar voren in ‘Time/Breathe (Reprise)’. Waar op het origineel een naar adem snakkende man hoorbaar is die haast heeft, laten de Lips de man vooral proestend en kuchend zich inspannen om zijn trein op tijd te halen. Overigens is er even later toch kippenvel als Coyne op vertederende wijze de tekst zingt van ‘Time’ en ‘Us and Them’. Bizar klinkt ‘The Great Gig in the Sky’ waar de soulvolle stem van Clare Torry is vervangen door 'weird' gekrijs waarna zangeres Peaches haar interpretatie geeft. Ook Henry Rollins en Stardeath and The White Dwarfs verlenen overigens medewerking aan dit coveralbum.
Niet alle Pink Floyd fans zullen dit album waarderen. De liefhebbers van het eerste Barrett-uur zullen echter genieten van de spanning, avontuur- lijkheid en psychedelica en de ironische humor en het absurdisme van The Flaming Lips. Als Syd nog geleefd zou hebben zou hij er zeker zijn waarde- ring over hebben uitgesproken. Wellicht dat hij gedacht zou hebben “dit zou ikzelf gemaakt willen hebben……..” Henk Vermeulen (10-2010)

Bezetting:
Wayne Coyne
Steven Drozd
Michael Ivens
Kliph Scur Lock

Discografie:
Hear It Is (1986)
Oh My Gawd!!! (1987)
Telepathic Surgery (1989)
In A Priest Driven Ambulance (With Silver Sunshine Stares) (1990)
Hit To Death In The Future Head (1992)
Transmissions From The Satellite Heart (1993)
Clouds Taste Metallic (1995)
Zaireeka (1997)
The Soft Bulletin (1999)
Finally The Punk Rockers Are Taking Acid 1983-88 (2002)
Yoshimi Battles the Pink Robots (2002)
At War with the Mystics (2006)
Embryonic (2009)
The Dark Side of the Moon(2009)