ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

IRON KIM STYLE - Iron Kim Style (2009)

Improviseren is een vak apart ...

... begrijp ik altijd van mijn vrouw die in een orkest dwarsfluit speelt. Zij beheerst het improviseren minder goed en houdt zich stevig en succesvol vast aan de uitgeschreven partijen. Moonjune Records heeft nogal wat bands in de stal die 'freely improvised music' spelen. Zo ook Iron Kim Style, de band van de licht bekende gitarist Dennis Rea. Beheerst deze band dit vak wel?
Dit album kan gezien worden als een protest, gezien bandnaam en hoes met een knipoog, naar de met ijzeren hand regerende Noord-Koreaanse president Kim. Hoewel, kun je protesteren met instrumentale muziek, dus zonder teksten? Hoe dan ook, Kim zal er niet wakker van liggen. En ik lig ook niet wakker van deze 'free jazz', al blijft het aan de goede kant van de streep.
Wat wij horen zijn tien tracks, geïmproviseerd tot stand gekomen dus, die technisch redelijk tot goed worden gespeeld maar die lijken op een voet- baller die een rush over het veld begint zonder duidelijk spelidee c.q. doel en zijn medespelers niet meer ziet staan. Ik zou toch liever hebben dat Iron Kim Style met, al is het dan maar een raamwerk voor een compositie zou beginnen te spelen. Er zou dan zeker wat meer structuur ontstaan. En ik heb de stellige indruk dat de bandleden elkaar, onderwijl muziek beden- kend, af en toe moeilijk kunnen vinden waardoor het wat rommelig aandoet.
Kortom, Iron Kim Style levert een acceptabel album af met als uitschie- ters de 'laid back' en bijna ambient tracks 'Don Quixotic' en 'Adrift'. Voor het vervolg: mannen spreek in ieder geval iets af voordat in de toekomst de studio wordt ingedoken. Misschien dat zelfs President Kim dan geïnte- resseerd raakt! Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 17)