ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

LITTLE FEAT - Waiting for Columbus (1978/2002)

Buitenbeentje op een progressieve site ...

... of niet? Little Feat wordt doorgaans immers niet tot de progrock gere- kend en dat kan ik mij best voorstellen als je je realiseert dat de band ooit vertrok vanuit de Amerikaanse R&B- en countryrock scene. Ik durf het echter wel aan.
Genietend van een welverdiende vakantie rustte de redactie uit op diverse locaties. Ik dompelde mijzelf onder, aan de rand van het weiland, in het beluisteren van oude en nieuwe releases. Een van de beste livealbums ooit, 'Waiting for Columbus' van Little Feat, kwam ook regelmatig voorbij de afgelopen twee weken. Een briljant album van een briljante band met bnljante composities.
Progressief? Luister eens naar het complexe 'Day at the Dog Races': JA! Of naar het gewiekste en gelaagde 'Day or Night': JA! En naar de unieke solo's op de Oberheim synth door Bill Payne, die zijn synth uitbreidde met een 'filter pedal' waardoor dat rollende geluid ontstond: JA!
En dan die geweldige ritmesectie met Richie Hayward op drums, Kenny Gradney op bas en Sam Clayton op percussie, die ritmes neerlegt die dans- baar lijken maar het niet zijn (probeer het maar eens, dat gaat niet lukken) en ongeëvenaard zijn.
Tezamen met de mysterieuze, excentrieke en helaas overleden Lowell George en meestergitarist Paul Barrère een band die in geen enkele pro- gressieve platenkast mag ontbreken. Dit livealbum al helemaal niet. Wel de 'expanded' versie uit 2002 aanschaffen want daar staan alle tracks uit die tour op. Harry 'JoJo' de Vries (wat een weken 29 en 30)