ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

KEVIN AYERS - The Confessions of Dr. Dream (1974)

Eindelijk een remaster ...

... van het beste album van Kevin Ayers. De eerste worp had al vier her- uitgaven opgeleverd. Nu kwam EMI/Harvest naast 'The Confessions ...' ook nog met 'Yes We Have No Mananas' en 'Sweet Deceiver'.
Waarom zijn beste album? Hoewel alles hoge kwaliteit heeft wat deze eenzelvige - hij heeft zelfs geen computer en e-mail - artiest heeft gemaakt en nog steeds maakt, is dit zijn meest progressieve werkstuk. Onder- steund door grote namen als Rupert Hine, John Perry, Michael Giles, Mike Oldfield , Ollie Halsall, Mike Ratledge en Nico combineert Ayers hier zijn bekende rustige, ingetogen stijl met complexe, gelaagde songs waarin pro- gressieve en soms zelfs symfonische elementen zijn verwerkt.
De acht minuten van 'It Begins With A Blessing/Once I Awakened/ But It Ends With A Curse' met dat dreigende en mystieke intro en het kwartier van de briljante titelsong, zijn daarvan de meest in het oog springende voorbeelden. Het vierde deel, 'Dr. Dream Theme', met een volkomen loos gaande Ratledge op orgel vind ik nog steeds indrukwekkend.
Ook de acht bonustracks zijn van hoge kwaliteit. Dat ligt bij de meeste heruitgaven immers anders. Naast een BBC-live opname is vooral 'Lady Rachel' aangrijpend. De produktie is danig opgepoetst en het boekje is informatief.
Wat ik vooral een navolging verdienende aanpak vind is de bewuste stilte tussen de laatste reguliere track en de bonussen: "Please note that the original album was written as a complete set of stories to be listened to as a whole, therefore a gap in the audio has been added before the start of the bonus material to preserve the original intention". Hulde EMI !! Nu nog de gefraudeerde royalties aan Pink Floyd terugbetalen en u mag blijven. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 16)