Wat een week ... CD
KAIPA - Angling Feelings (2007)
De ouwetjes doen het nog best ...
... zo bewijst de Zweedse toetsenist Hans Lundin op Kaipa's tot nu toe laatste album. Lundin vormt in zijn eentje de kern van Kaipa, een populaire symfoband uit de gouden jaren 1975-1982. Daarna volgde een periode van solowerk en componeren voor radio en televisie, tot men elkaar weer vond en in 2002 een herstart maakte met 'Notes from the Past' (zie WeekCD 2009-04).
Op 'Angling Feelings' nu eens geen bijdragen van meestergitarist Roine Stolt, maar dit doet aan de kwaliteit wat mij betreft weinig af. Per Nilsson speelt in een vergelijkbare stijl en eist met zijn spel een hoofdrol op, gebroederlijk naast de analoog klinkende synthesizeruitspattingen van Lundin. Als handelsmerk heeft deze een bijzonder vet sologeluid, waaruit soms moeilijk op te maken valt of je nu naar toetsen of naar gitaren luistert.
Het album biedt een uur lang gedreven gespeelde moderne symforock. De energie spat er bij tijd en wijle van af, waarbij de complexe structuur van de nummers meerdere luisterbeurten vergt, want bij aanvang lijkt alles nogal op elkaar. Er wordt enthousiast en veel gezongen met mannen- en vrouwenstem en de zang ligt je of niet. Mij helaas niet zo en de teksten vragen om meer uitleg. Ze staan wel mooi afgedrukt in het boekje, dat een schoolvoorbeeld is van aantrekkelijk artwork. Wat mij betreft mag Lundin nog jaren mee. Peter Swart (wat een week 15)