ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

VAN DER GRAAF GENERATOR - Pawn Hearts (1971)

Genesis en VDGG trokken gelijk op ...

... tijdens hun opbouwjaren. Charisma had begin 1971 beide bands uit haar stal op tournee door de UK gestuurd, tezamen met het toen populaire Lindisfarne. Deze laatste zou al spoedig overvleugeld worden door de ande- ren. VDGG was zeker de meest progressieve van het drietal: een gedurfde bezetting bracht gedurf- de muziek met een grote experimenteerdrang. Van stille lyriek rond de breekbare stem van voorman Peter Hammill tot bomvolle ´chaos´, waarbij de luisteraar al gauw de draad kwijtraakt, die pas na vele luisterbeurten gevonden wordt. Maar dan heb je ook wat!
´Pawn Hearts´, opvolger van 'H To He Who Am The Only One' (zie Week- CD 2007-39), heeft dit allemaal. Opgenomen na de Charisma-tour, aanvan- kelijk onbegrepen in het thuisland, maar opgepikt in Italië waar het de eerste plaats in de hitlijst bereikte. Slechts drie nummers kent het album, waarvan 'A Plague of Lighthouse Keepers' de hele B-kant van de elpee vulde.
Van Hammill's teksten begrijp ik doorgaans geen snars, maar om in te zien dat het literaire hoogstandjes betreft is dat helemaal niet nodig. De beklemming van 'Lighthouse' is drukkend, het isolement van de vuurtoren- wachter, zijn zicht op de mist waarin de schepen hun hoorns laten klinken vooraleer ze vergaan (en nu maar hopen dat deze oppervlakkige interpre- tatie klopt).
Eind 1971 was de balans van de Charisma-bands rooskleuriger dan aan het begin. Zowel Genesis als VDGG waren aan de voet van hun topperiode beland. Peter Swart (wat een week 50)