Wat een week ... CD
FOCUS - Moving Waves (1972)
Is het nou briljant of irritant ...
... dat jodelen van Thijs van Leer in de beroemde openingstrack 'Hocus Pocus'? Ik denk dat onder Nederlandse progrockliefhebbers de opvatting overheerst dat het eigenlijk niet kan, terwijl in buitenlandse reviews het veelal als een unieke vondst wordt beschouwd. Bijzonder is het in ieder geval wel, net zoals het hele album een bijzonder product genoemd mag worden. Ruim veertig minuten instrumentale hoogstandjes, of het nu om scherpe bijtende gitaarsolo's gaat of om heerlijk ingetogen melodieën op toetsen, gitaar of dwarsfluit.
Wat mij na zoveel jaar opvalt is dat de bulk van het materiaal gecompo- neerd is door Thijs van Leer. Zo ook de toppers: het symfonische 'Focus II' en de sfeervolle epic 'Eruption'. In beide nummers worden voorzetten van het orgel prachtig ingekopt door de gitaar, waarbij drums en bas zorgen voor een gevarieerde en opvallend melodieuze basis.
Peter Swart (wat een week 09)