ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

REFUGEE - Refugee (1974)

De triobezetting met keyboards, drums en bas ...

... is er één die maximale ruimte biedt aan virtuoze instrumentalisten: The Nice met Keith Emerson, Lee Jackson en Brian Davison, Emerson, Lake & Palmer en in ons land probeerde Rick van der Linden het met Trace. Daar tussenin zat Refugee, waarbij het ritmetandem van The Nice zich versterkt zag met Patrick Moraz. Deze Zwitserse toetsenist werd alweer snel weggeplukt door Yes, waardoor 1974 voor Moraz een muzikaal topjaar werd met het enige Refugee-album en 'Relayer'.
'Refugee' doorstaat de vergelijking met het vroege werk van ELP met glans. Dezelfde instrumentale gedrevenheid en variëteit; weergaloos spel op orgel, piano en synthesizers, aangevuld met een enorm creatieve ritmiek van bas en drums. Helaas moet er ook nog gezongen worden en daar legt Lee Jackson het af tegen zijn ELP-collegabassist. Alhoewel: in de minuten zes en zeven van de monumentale epic 'Grand Canyon Suite' klinkt Lee als Max Werner en het is net of je even naar een Kayak-compositie van Ton Scherpenzeel luistert. Wellicht hebben Scherpenzeel en Werner 'Refugee' vaak op de draaitafel gehad want, hoewel minder bekend bij het grote publiek, Refugee heeft met haar enige studioalbum een niet te onderschatten invloed op de progrock gehad. Peter Swart (wat een week 06)