ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

YES - Tales From Topographic Oceans (1973)

"Ik ga op vakantie en neem mee" ...

... geen stapel cd's, maar 'slechts' het dubbelalbum van Yes waarover de meningen nogal uiteenlopen. Betwist door vele muziekliefhebbers en misschien ook binnen de band: Bill Bruford begon er niet aan en Rick Wakeman haakte erna (tijdelijk) af. Zelf koester ik de elpee(hoes), maar luister er in feite nooit meer naar. Tijd voor een herwaardering.
Al in het vliegtuig opgezet, waar het luistergenot verstoord werd door een dreinende peuter en een meereizende sportploeg. Cd vervangen door een modern vrouwenboek van Jill Mansell, het contrast had niet groter kunnen zijn. Als je niet intensief naar 'TFTO kunt luisteren, dan heeft het eigenlijk geen zin de muziek aan te zetten.
Het werk is bijzonder pretentieus. Gebaseerd op Oosterse geschriften verbeeldt het de openbaring van kennis van goddelijke oorspong en die van vergane culturen, die via collectief onbewuste kanalen toegankelijk kan zijn voor de individuele mens (nou ja, zoiets dan, voor mij blijven de teksten volkomen ondoorgrondelijk). Vier elpee-kant lange 'movements', thema's die elkaar snel afwisselen, waardoor de muziek stokt, andere paden inslaat om later toch weer bij af terug te keren. Veel ruimte voor de individuele muzikanten om hun kunnen te tonen. Meningen lopen uiteen van diepgaand tot dodelijk saai. Na een week dringen zich nog steeds spontaan fragmenten aan mij op, dus met mijn herwaardering zit het wel goed. Peter Swart (wat een week 02)