Areknamés - Live at Burg Herzberg Festival 2007 (2007)
Label: Inakustik
Bandsite: www.areknames.it
Duur: 50:33
Reviewer: Arjan Bom
Waardering: (uit max. 5 JoJo's)
Tijdens mijn middelbare schoolperiode had ik een uitgesproken voorkeur voor livealbums. Het was begonnen met - ja, echt waar - 'Slade Alive'. Dat was, na 'Sgt Pepper's Lonely Hearts Club Band' van The Beatles, de tweede lp die ik ooit kocht. En ook 'Live at Leeds' van The Who, die mijn oudere broer had, maakte op mij een verpletterende indruk. 'Welcome Back my Friends...' van ELP zou mijn eerste livealbum van een prog-act zijn. Later zouden 'Yessongs', 'Genesis Live', 'Seconds Out', Camel's 'A Live Record', 'Caravan and the New Symphonia' en 'Playing the Fool' van Gentle Giant nog aangeschaft worden. En er zouden nog veel meer concert- registraties volgen. De voorliefde ging zo ver dat ik zelfs platen kocht van bands waarvan ik toen nog nooit had gehoord. En zo luisterde ik in de jaren zeventig naar liveplaten van Wishbone Ash, Ten Years After, Humble Pie, The Allman Brothers Band, Grateful Dead, Rory Gallagher, The Mahavishnu Orchestra, Hawkwind en The Band.
En hoewel ik al deze platen nog steeds koester, kwam ik met de jaren tot andere inzichten. Ik miste de subtiliteit van studio-opnames. Het geluid was vaak één grote brei waarbij alle details verloren gingen. Daarnaast ergerde ik mij in toenemende mate aan het gefluit, geschreeuw en gejoel van het publiek, regelmatig aangespoord door de artiesten zelf ("Everybody happy????"). Vreselijk. En tot overmaat van ramp werd je soms ook nog 'getrakteerd' op een ellenlange drumsolo. Nee, een livealbum begon ik steeds meer als een snel marktvullertje te zien. Tegenwoordig koop ik slechts sporadisch livewerk.
En dat brengt mij dan eindelijk bij het onderwerp van deze recensie. Ik heb beide studio-albums van de Italiaanse formatie Areknamés in mijn bezit en ben behoorlijk onder de indruk van het gebodene. Met name 'Love Hate Round Trip' uit 2006 is erg overtuigend. Je moet er overigens wel voor in de stemming zijn, want het is geen lichtverteerbare kost. Ik zat al enige tijd te wachten op nieuw werk en was eigenlijk wat teleurgesteld dat de derde cd van deze groep een livealbum zou zijn. En dan nog wel een concertregistratie van een openluchtfestival. Dat kon toch niks bijzonders zijn... De doorslag om toch toe te slaan gaf het gegeven dat drie van de vijf nummers nieuw waren. Kijk, daar heb je tenminste wat aan.
In het boekje van de cd lees ik dat de band in een overgangsfase zat (en nog steeds zit...) toen dit optreden werd gegeven. De oude drummer Simone Antonini had de band verlaten. Hij was net opgevolgd door Luca Falsetti. Kennelijk was de nieuwe aanwinst nog druk bezig met het zich eigen maken van het repertoire, want ik vind dat hij wel erg op zeker speelt. Uit de nieuwe songs blijkt verder dat Areknamés een iets rustigere koers is gaan varen. Deze tracks zijn wat minder heftig, donker en dreigend dan ik tot nu toe gewend was. Daar is overigens niet mee gezegd dat ik deze nummers vind tegenvallen. Integendeel, het is prima muziek waar de leider van de groep, Michele Epifani, trots op mag zijn. Het zijn stuk voor stuk indrukwekkende composities die uitstekend worden uitgevoerd, ook al is er sprake van een live-opname.
Ik hoop dat 'Dateless Diary', 'The Prison that a few can see' en 'A new Song' allen op een nieuw studio-album zullen komen, want ik ben er van overtuigd dat ze dan nog beter tot hun recht zullen komen. 'Outcast' (van 'Love Hate Round Trip') en 'Boredom' (van de eerste cd) completeren de set. Het waren beide bepaald niet mijn favoriete tracks van genoemde albums, en ook nu kan ik er niet erg warm voor lopen. Meestal stopt een luisterbeurt derhalve na de eerste drie, zeer prettige, stukken. Al met al een leuke plaat, maar ik blijf uitkijken naar nieuw studiowerk. Arjan Bom (02-2008)
Bezetting:
Luca Falsetti - drums
Pierro Ranalli - bass
Stefano Colombi - guitar
Michele Epifani - keyboards, vocals
Discografie:
Areknamés (2003)
Love Hate Round Trip (2006)
Live at Burg Herzberg Festival 2007 (2007)