Wat een week ... CD

England - Live in Japan Kikimimi (2006)

Mythische vormen ...

... heeft de aandacht voor England aangenomen. Toch vreemd voor een band die relatief kort heeft bestaan en slechts twee studioalbums uitbracht waarvan de ene matig was ('The Last of the Jubblies' - 1975) en de andere briljant ('Garden Shed' - 1977). Het is dan ook dit laatste album dat terecht gezien wordt als een baken in de progressieve zee. Dobberend op die weldadige en mythische zee besloot de band - althans Robert Webb en Martin Henderson; Jode Leigh en Frank Holland bleven in de haven - in 2005 weer bij elkaar te komen en zelfs naar Japan te varen. Hetgeen resulteerde in dit uitstekende live-album dat logischerwijze vooral teruggrijpt naar 'Garden Shed'. De oude kern is aangevuld met Johnson, Laffy en zangeres Maggie Alexander. Er wordt prima en enthousiast gemusiceerd, al is de zang van Webb en Anderson af en toe aan de dunne kant. Mooi vormgegeven in een hoes die is gebaseerd op het iconische sinaasappelbeeld van 'Garden Shed', aangevuld met poster, Engelstalig boekje en de bekende kaartjes met Japanse karakters. Een 'must' voor de progliefhebber en het zal waarschijnlijk het laatste signaal zijn van England. Het is zeker geen noodsignaal. JoJo (wat een week 35)