Wat een week ... CD
Motis - L'homme-loup (2007)
Schoonheid is melancholie ...
... althans zo ervaar ik dat. Het toppunt van schoonheid bevat voor mij veel sentiment en dat geldt ook voor de muziek van de Franse band Motis. Op hun mooie site noemt men het 'medieval rock'. Dat dekt de lading wel aangezien er sprake is van progressieve rock met volkse en middeleeuwse invloeden, ook door het gebruik van traditionele instrumenten zoals de mandoline en de epinette. Al kun je je afvragen of in dat geval het woord 'progressief' passend is ... In ieder geval prachtig vormgegeven composities - in het Frans gezongen; dat wel - uitzonderlijk geproduceerd (let eens op de volle, ronde bas) en vakkundig gespeeld. De schijf kent geen zwakke momenten maar het hoogtepunt vormt 'La Trahison' met briljante, aan Robert Wyatt's 'Rock Bottom' refererende, trompetpartijen van Guillaume Grenard. Een weldaad voor het oor. Na de jaren zeventig met Ange heb ik eindelijk weer eens een favoriet uit Frankrijk te pakken. JoJo (wat een week 32)