Marillion – Somewhere Else (2007)
Label: Intact Records
Bandsite: www.marillion.com
Duur: 50:06
Reviewer: JoJo
Waardering:
(uit maximaal 5 JoJo’s)
Marillion kent een periode voor en na Fish. Er zijn verstokte fans van het eerste uur die nog steeds niet kunnen verkroppen dat Fish er niet meer bij is en dat er indertijd een muzikaal-inhoudelijke wending is gemaakt. Ik behoor niet tot die groep. Hoe zeer ik de begintijd ook waardeer, de tijd gaat verder en een goede band zorgt ervoor niet stil te staan in haar ontwikkeling. We spreken tenslotte wel over 'progressieve' rock. Bovendien heeft Fish als solo-artiest veel moois opgeleverd. Helaas vind ik het post-Fish tijdperk van Marillion erg wisselvallig, zowel over de albums heen als per album. Matige albums zagen het licht zoals ‘Radiation’, 'Afraid of Sunlight' en ‘Marillion.com’. Maar ook sterkere werkstukken zoals ‘Brave’ en ‘Marbles’, al zijn op die albums altijd wel één of twee dubieuze tracks te vinden.
En dan nu nieuweling ‘Somewhere Else’. Laat ik mij maar niet bezondigen aan verdere omwegen en de klap maar direct uitdelen: het is een zeer matig album. Daar voer ik de volgende argumenten voor aan:
- er zit absoluut geen spanning in het album. Het suddert en zeurt maar door met tracks die grotendeels eenzelfde opbouw kennen;
- de zang van Hogarth gaat er niet op vooruit en is desondanks veel te dominant aanwezig. Er moet zoveel tekst worden verwerkt dat de muziek naast Hogarth’s stem nauwelijks een kans krijgt;
- daarmee samenhangend zijn de bijdragen van Rothery op gitaar en Kelly op keys erg flets en beperken zich tot het spelen van ondersteunende partijen zodat solo’s nauwelijks voorkomen;
- het merendeel der composities is zwak en saai zoals ‘See it like a Baby’, ‘Thankyou Whoever You are’ en ‘Most Toys’.
Valt er dan niets te genieten op ‘Somewhere Else’? Als je een loep neemt dan vind je altijd wel iets. Zo is opener ‘The Other Half‘ aardig en raakt ‘A Voice from the Past’ mij wel, zowel tekstueel als muzikaal. Maar daar is dan ook alles mee gezegd. Bij meerdere draaibeurten gaan albums vaak meer leven en worden beter. In dit geval geldt het tegenovergestelde: hoe vaker ik het draai, hoe slechter het wordt.
Ergerlijk vind ik voorts de irritant commerciële pogingen van de band om de fans aan zich te binden. Kwam dat bij ‘Marbles’ tot uiting in twee versies van eenzelfde album, hier wordt op de laatste bladzijde van het boekje reeds aangekondigd dat we ons al kunnen inschrijven voor het vijftiende album dat in de lente van 2008 zal verschijnen! Hoe verzin je het. De releaseperiode weet men blijkbaar nu al en dat vind ik, redenerend vanuit inhoudelijke en creatieve redenen, uitermate vreemd. Zijn de tracks al klaar? Of zetten we de lopende band aan en dan rollen er vast wel op tijd een paar composities af? Een voorinschrijving voor over een jaar …... brrrr.
Marillion moet weer op zoek gaan naar een platenmaatschappij en het grotendeels eigen beheer van zich afwerpen. Een hijgende platenbobo in je nek dat scherpt de geest, dat houd je wakker. En als je wakker bent kom je tot hogere kwaliteit. Het getal '14' is in de hoes, 'Somewhere Else' is immers het veertiende album, met rode en witte rozen opgemaakt als ware het een doodsboeket. Het boeket als onbedoelde (?) profetie want als Marillion op deze voet doorgaat is zij ten dode opgeschreven. JoJo (05-2007)
Bezetting:
Steve Hogarth - vocals
Mark Kelly - keyboards
Ian Mosley - drums, percussion
Steve Rothery - guitars
Pete Trewavas - bass
Discografie:
Script For A Jester's Tear (1983)
Fugazi (1984)
Misplaced Childhood (1985)
Clutching At Straws (1987)
B' Sides Themselves (1988)
The Thieving Magpie - La Gazza Ladra (1988)
Seasons End (1989)
Holidays in Eden (1991)
Brave (1994)
Afraid of Sunlight (1995)
Made Again (1996)
This Strange Engine (1997)
Radiation (1998)
Tales from the Engine Room (1998)
Marillion.com (1999)
Marillion.co.uk (2000)
Anoraknophobia (2001)
Anorak in the UK Live (2002)
Marbles (2004)
Marbles Live (2005)
Somewhere Else (2007)
