ProgLog AFTERglow

Wat een week ... CD

Earth and Fire - Song of the Marching Children (1971)

Welke schooljongen was niet dol op Jerney ...

... in ieder geval sierde haar portret mijn schoolagenda: het dromerige meisje dat met 'Seasons' Earth and Fire de popgeschiedenis had ingezongen. Al met hun tweede album bereikte de Haagse groep een mijlpaal in de Nederlandse symforock. Ook na 36 jaar laten de tracks zich moeiteloos aangenaam beluisteren. Schitterend gitaar- en toetsenwerk van de gebroeders Koerts, een stevige ritmetandem, her en der een sfeervolle dwarsfluit en daarboven de aantrekkelijke zang van Jerney. Op de titelsong van ruim 18 minuten is een mellotronpassage te horen waarvan je zou kunnen zeggen "letterlijk gepikt van Foxtrot", maar Gerard Koerts had het toch echt eerder op de plaat gezet dan dat Tony Banks het bedacht had. Earth and Fire was haar tijd vooruit, maar misschien te commercieel ingesteld om de aandacht van de symfofans vast te kunnen houden: zelfs mijn vader hield van de singles. Peter Swart (wat een week 12)