Wat een week ... CD

Cairo - Conflicts and Dreams (1998)

Cairo is geen ELP ...


... al doet vooral het spel van bandleider Mark Robertson denken aan dat van Keith Emerson: zelfde instrumentarium, zelfde sound, vergelijkbare loopjes en aanslag. Duidelijk beinvloed, maar gelukkig weet Cairo toch ook een herkenbaar eigen geluid te creëren. Op 'Conflicts and Dreams' vooral dankzij het sterke gitaarwerk van Alec Fuhrman. De band dendert vanaf de opening door tot aan het eind, slechts onderbroken door het prachtige 'Image', maar dat duurt nauwelijks een minuut. Virtuoos gespeelde, stevige symforock. De vele themawisselingen maken het soms lastig de grote lijn van de lange songs vast te houden en een luisterbeurt kan je doodvermoeid achterlaten (terwijl je geeneens hebt meegespeeld). In de juiste stemming kan de muziek je echter ook een flinke stoot energie geven. 'Conflicts and Dreams' is het tweede album van de groep, op de opvolger 'Time of Legends' is gitarist Fuhrman (helaas) vervangen. Peter Swart (wat een week 03)