Wat een week ... CD

PETER GABRIEL - Peter Gabriel I (1977)

'Writer's block' bij Gabriel ...

... zo schat ik in want deze creatieve, innovatieve artiest van weleer heeft al bijna een decennium geen eigen studiowerk meer gemaakt en 'verblijdt' ons met albums die wijzen op een gebrek aan nieuwe ideeën zoals het coveren van nummers van anderen, gestoken in een orkestjas, en binnenkort met een album waarop hij zijn eigen werk opnieuw inspeelt. En dat durft hij dan 'New Blood' te noemen. Nee, Gabriel zit voorlopig (?) op een dood spoor.
Vandaar dat ik weer eens greep naar eerdere albums. Zo kwamen 'Gabriel II, III & IV' de laatste weken voorbij en deze week zijn eerste solo-album. Dit debuut spreekt mij nog steeds zeer aan omdat enerzijds de relikwieën van zijn Genesis-tijd nog te horen zijn en je anderzijds merkt dat hij zoekt naar nieuwe wegen. Dat leverde geen stuurloos overgangswerk op. Integendeel. Voor mij staan 'Moribund the Burgermeister', 'Modern Love', 'Humdrum', 'Slowburn', 'Waiting for the Big One', 'Down the Dolce Vita' en natuurlijk 'Here Comes the Flood' zelfs nu nog fier overeind. Dat geldt overigens voor het overgrote deel van zijn rijk gevulde catalogus.
Des te teleurstellender is het dat Peter Gabriel, toch een van mijn idolen van vroeger, het creatieve pad al zo lang kwijt is. Ik begreep wel dat een 'writer's block' na verloop van tijd verdwijnt zodat de luikjes naar het experiment en de vernieuwing weer open kunnen gaan. Laten we dat dan maar hopen. Dat zou pas echt 'new blood' zijn. Harry 'JoJo' de Vries (wat een week 40)