ProgLog AFTERglow

AFTERglow: de eerste site met progmelodielijnen

Eind 70-er jaren was er The Neosinfonia Association, een vereniging van fanatieke aanhangers van symfonische rock. Onder de bezielende leiding van Peter van der Laan werd het tijdschrift 'Symfonic Credo' volgeschreven met reviews, interviews en achtergrondverhalen. Mijn bijdrage bestond uit het publiceren van bladmuziek. Collega-muzikanten onder u kennen het wel: een stuk opnemen op cassette en dat vervolgens maat voor maat eindeloos afdraaien tot je de juiste noten te pakken hebt. Zo ontstonden partituren van gitaarstukjes uit de symfonische popmuziek.
In Symfonic Credo nr. 7 (mei-juni 1979) drukten wij bijvoorbeeld het luit-intro af van ‘Ondine’, een prachtige track van de elpee ‘Aerie Faerie Nonsense’ van The Enid. De componist van het stuk, Francis Lickerish, heeft hierop gereageerd door middel van een kritische brief en het toezenden van een kopie van de originele handgeschreven partituur. Hij vond de bewerking een te grote vereenvoudiging; wij vonden het fantastisch dat een muzikant de moeite nam te reageren.
In de nieuwe rubriek 'No Notes, No Number' geeft AFTERglow op vergelijkbare wijze aandacht aan thema’s en melodieën uit de progressive rock. Het zal niet gaan om volledig uitgewerkte partijen, dat is uiteraard een zaak van de componist in kwestie. Wij denken meer aan melodielijnen met toelichting, zodat een ieder die een instrument bespeelt zich nader in het werk kan verdiepen. Dit brengt natuurlijk een vereenvoudiging van het origineel met zich mee… en nu maar hopen dat betrokken componisten zich geroepen voelen te reageren. Morgen Volume One van deze rubriek met een thema van de Duitse band Sylvan.
Peter Swart